Humildade e alegría

107 Líbrame de todo o malo e perverso que hai no home²⁷. De novo o texto da Misa fálanos do bo endeusamento: destaca ante os nosos ollos a mala pasta de que estamos formados, con todas as malvadas inclinacións; e despois suplica: emitte lucem tuam²⁸, envía a túa luz e a túa verdade, que me guiaron e trouxeron ao teu monte santo. Non me importa contarvos que me emocionei ao recitar estas palabras do Gradual.

Como nos temos que comportar para adquirir ese endeusa-mento bo? No Evanxeo lemos que Xesús non quería ir a Xudea porque os xudeus o buscaban para matalo²⁹. El, que cun desexo da súa vontade podería eliminar aos seus inimigos, poñía tamén os medios humanos. El, que era Deus e bastáballe unha decisión súa para cambiar as circunstancias, deixounos unha lec-ción encantadora: non foi a Xudea. Os seus parentes dixéronlle: arrédate deste país e vai a Xudea, para que os teus discípulos admiren as túas obras³⁰. Pretendían que fixese espectáculo. Védelo? Vedes que é unha lección de endeusamento bo e endeusamento malo?

Endeusamento bo: esperen en Ti —canta o Ofertorio— todos os que coñecen o teunome, Señor, porque nunca abandonas aos que te buscan³¹. E vén a alegría deste barro cheo de can-terlas, porque non se esqueceu das oracións dos pobres³², dos humildes.