Actuar con rectitude

Se en cada momento non sacamos do Evanxeo consecuencias para a vida actual, é que non o meditamos suficientemente. Sodes novos moitos; outros entrastes xa na madurez. Todos queredes, queremos —senón non estariamos aquí—, producir bos froitos. Intentamos pór, na nosa conduta, o es-pírito de sacrificio, o afán de negociar cos talentos que o Se-ñor nos confiou, porque sentimos o celo divino polas almas. Mais non sería a primeira vez que, a pesar de tanta boa vontade, alguén caese na trampa desa mestura —ex pharisaeis et herodianis¹¹— composta quizais polos que, dun xeito ou doutro, por ser cristiáns deberían defender os dereitos de Deus e, en troques, aliados e confundidos cos intereses das forzas do mal, cercan insidiosamente a outros irmáns na fe, a outros servidores do mesmo Redentor.

Sede prudentes e obrade sempre con sinxeleza, virtude tan propia do bo fillo de Deus. Mostrádevos naturais na vosa linguaxe e nas vosas actuacións. Chegade ao fondo dos problemas; non vos quededes na superficie. Mirade que hai que contar por anticipado co desgusto alleo e co propio, se desexamos de veras cumprir santamente e como homes de ben as nosa obrigas de cristiáns.