O exemplo de Cristo

Xesucristo, Noso Señor, ao longo da súa vida terrea, foi cuberto de improperios, maltratárono de todos os xeitos posibles. Lembrádesvos? Propalan que se comporta como un revoltoso e afirman que está endemoñado⁵. Noutra ocasión interpretan mal as manifestacións do seu Amor infinito, e táchano de amigo de pecadores⁶.

Máis tarde, a El, que é a penitencia e a temperanza, bótanlle en cara que frecuenta a mesa dos ricos⁷. Tamén o chaman despectivamente faber filius⁸, fillo do traballador, do carpinteiro, como se fose unha inxuria. Permite que o apostrofen como bebedor e comellón... Deixa que o acusen de todo, menos de que non é casto. Tapoulles a boca niso, porque quere que nós conservemos ese exemplo sen sombras: un modelo marabilloso de pureza, de limpeza, de luz, de amor que sabe queimar todo o mundo para purificalo.

A min, gústame referirme á santa pureza contemplando sempre a conduta do Noso Señor. El puxo de manifesto unha grande delicadeza nesta virtude. Fixádevos no que relata san Xoán cando Xesús, fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem⁹, cansado do camiño, sentou riba do peitoril do pozo.

Recollede os ollos da alma e revivide devagar a escena: Xesucristo, perfectus Deus, perfectus homo¹⁰, está fatigado polo camiño e polo traballo apostólico. Como poida que vos sucedese algunha vez a vós, que rematades rendidos, porque non aguantades máis. É conmovedor observar ao Mestre esgotado. Ademais, ten fame: os discípulos foron ao pobo veciño, para buscar algo de comer. E ten sede.

Pero máis cá fatiga do corpo, consúmeo a sede de almas. Por isto, ao chegar a samaritana, aquela muller pecadora, o corazón sacerdotal de Cristo afánase, dilixente, para recuperar á ovella perdida: esquecendo o cansazo, a fame e a sede.

Ocúpase o Señor naquela grande obra de caridade, mentres volvían os Apóstolos da cidade, e mirabantur quia cum muliere loquebatur¹¹, quedaron abraiados de que falase a soas cunha muller. Que tino! Que amor á virtude encantadora da santa pureza, que nos axuda a ser máis fortes, máis rexos, máis fecundos, máis capaces de traballar por Deus, máis capaces de todo o grande!