O ano litúrxico aparece espallado de festas en honor a Santa María. O fundamento deste culto é a Maternidade divina da Nosa Señora, orixe da plenitude de dons de natureza e de graza con que a Trindade Beatísima a adornou. Demostraría escasa formación cristiá —e moi pouco amor de fillo— quen temese que o culto á Santísima Virxe puidese diminuír a adoración que se lle debe a Deus. A Nosa Nai, modelo de humildade, cantou: chamaranme benaventurada todas as xeracións, porque fixo en min cousas grandes aquel que é Todopoderoso, cuxo nome é santo, e cuxa misericordia espállase de xeración en xeración para os que o temen³¹.

Nas festas da Nosa Señora non escatimemos as mostras de agarimo; elevemos con máis frecuencia o noso corazón para pedirlle o que necesitamos, agradecéndolle a súa solicitude maternal e constante, encomendándolle ás persoas que estimamos. Pero, se nos pretendemos comportar como fillos, todos os días serán ocasión propicia de amor a María, como o son todos os días para os que se queren de verdade.