Responsables ante Deus

36 «Deus fixo ao home desde o principio e deixouno en mans do libre albedrío (Ecclo XV, 14). Isto non sucedería se non tivese libre elección»⁴¹. Somos responsables ante Deus de todas as accións que realizamos libremente. Non caben aquí anonimatos; o home atópase fronte ao seu Señor, e na súa vontade está resolverse a vivir como amigo ou como inimigo. Deste xeito comeza o camiño da loita interior, que é empresa para toda a vida, porque mentres dura o noso paso pola terra ninguén acadou a plenitude da súa liberdade.

A nosa fe cristiá, ademais, lévanos a asegurar a todos un clima de liberdade, comezando por afastar calquera tipo de enganosas coaccións na presentación da fe. «Se somos arrastrados a Cristo, cremos sen querer; úsase entón a violencia, non a liberdade. Sen que un queira pódese entrar na Igrexa; sen que un queira pódese achegar ao altar; pode, sen querelo, recibir o Sacramento. Pero só pode crer o que quere»⁴². E resulta evidente que, tendo chegado á idade da razón, requírese a liberdade persoal para entrar na Igrexa, e para corresponder ás continuas chamadas que o Señor nos dirixe.