A meta que vos propoño —mellor a que vos sinala Deus a todos— non é un espellismo nin un ideal inalcanzable: podería relatarvos tantos exemplos concretos de mulleres e homes da rúa, coma vós e coma min, que encontraron a Xesús que pasa quasi in occulto⁷ polas encrucilladas aparentemente máis vulgares, e decidíronse a seguilo, abrazados con amor á cruz de cada día⁸. Nesta época de derrube xeral, de cesións e desánimos, de libertinaxe e anarquía, paréceme aínda máis actual aquela sinxela e profunda convicción que, nos comezos do meu labor sacerdotal, e sempre, consumiume en desexos de comunicar á humanidade enteira: estas crises mundiais son crises de santos.