Se vivimos así realizaremos no mundo unha tarefa de paz; saberemos facer amable aos demais o servizo ao Señor, porque Deus ama ao que dá con alegría²⁸. O cristián é un máis na sociedade, pero o seu corazón desbordará o gozo do que se propón cumprir, coa axuda constante da graza, a Vontade do Pai. E non se sente vítima, nin coutado, nin coartado. Camiña coa cabeza alta, porque é home e é fillo de Deus.

A nosa fe confire todo o seu relevo a estas virtudes que ningunha persoa debería deixar de cultivar. Ninguén pode gañar ao cristián en humanidade. Por iso o que segue a Cristo é capaz —non por mérito propio, senón pola graza do Señor— de comunicar aos que o arrodean o que ás veces barruntan, mais non logran entender: que a verdadeira felicidade, o auténtico servizo ao próximo pasa só polo Corazón do Noso Redentor, perfectus Deus, perfectus homo.

Acudamos a María, nosa Nai, a criatura máis excelente que saíu da mans de Deus. Pidámoslle que nos faga homes de ben e que esas virtudes humanas, engarzadas na vida da graza, se convertan na mellor axuda para os que, coma nós, traballan no mundo pola paz e a felicidade de todos.