Por ese motivo, podemos dicir, fillos meus, que pesa sobre nós a preocupación e a responsabilidade de toda a Igrexa santa –sollicitudo totius Sanctae Ecclesiae Dei–, non desta parcela concreta ou daqueloutra. Secundando a responsabilidade oficial –xurídica, de iure divino– do Romano Pontífice e dos reverendísimos ordinarios, nós, cunha responsabilidade non xurídica, senón espiritual, ascética, de amor, servimos a toda a Igrexa cun servizo de carácter profesional, de cidadáns que levan o testemuño cristián do exemplo e a doutrina ata os últimos recunchos da sociedade civil.

Demostra a historia o papel decisivo que, en momentos difíciles para a unidade da Igrexa, xogaron as obras de carácter universal, como as ordes e as congregacións relixiosas. Nós, cunha vocación que nada ten que ver coa dos relixiosos, constituímos unha Asociación de carácter universal, cunha xerarquía interna universal tamén, que nos distingue claramente dos chamados movementos de apostolado^****** e fainos instrumento cohesivo e eficaz ao servicio da Igrexa e do Romano Pontífice.