Comeza o ano litúrxico, e o introito da Misa proponnos unha consideración intimamente relacionada co principio da vida cristiá: a vocación que recibimos. Vias tuas, Domine,de mostramihi, et semitas tuas edoce me¹; Señor, indícame os teus camiños, ensíname os teus vieiros. Pedimos ao Señor que nos guíe, que nos mostre as súas pegadas, para que nos poidamos dirixir á plenitude dos seus mandamentos, que é a caridade².

Figúrome que vós, coma min, ao pensar nas circunstancias que acompañaron a vosa decisión de vos esforzar por vivir de cheo a fe, daredes moitas grazas ao Señor, teredes o convencemento sincero —sen falsas humildades— de que non hai mérito ningún pola vosa parte. Ordinariamente aprendemos a invocar ao Señor, desde a infancia, dos beizos duns pais cristiáns; máis adiante, mestres, compañeiros, coñecidos, axudáronnos de mil maneiras a non perder de vista a Xesucristo.

Un día —non quero xeneralizar, abre o teu corazón ao Señor e cóntalle a túa historia—; quizais un amigo, un cristián corrente igual ca ti, descubriuche un panorama profundo e novo, sendo ao tempo vello como o Evanxeo. Suxeriuche a posibilidade de empeñarte seriamente en seguir a Cristo, en ser apóstolo de apóstolos. Seica perdiches entón a tranquilidade e non a recuperaches, convertida en paz, ata que libremente, porque che deu a gana —que é a razón máis sobrenatural—, respondiches que si a Deus. E veu a ledicia, rexa, constante, que só desaparece cando te afastas del.

Non me gusta falar de elixidos nin de privilexiados. Mais é Cristo quen fala, quen elixe. É a linguaxe da Escritura: elegit nos in ipso ante mundi constitutionem —di san Paulo— ut essemus sancti³. Escolleunos, desde antes da constitución do mundo, para que sexamos santos. Eu sei que isto non te enche de orgu-llo, nin contribúe a que te consideres superior aos demais homes. Esa elección, raíz da chamada, debe ser a base da túa humildade. Érguese acaso un monumento aos pinceis dun pintor? Serviron para plasmar obras mestras, pero o mérito é do artista. Nós —os cristiáns— somos só instrumentos do Creador do mundo, do Redentor de todos os homes.