103
Cristo vive no cristián. A fe dinos que o home, en estado de graza, está endeusado. Somos homes e mulleres, non anxos. Seres de carne e óso, con corazón e paixóns, con tristezas e con alegrías. Mais a divinización redunda en todo o home como un anticipo da resurrección gloriosa. Cristo resucitou de entre os mortos e veu ser como as primicias dos defuntos: porque así como por un home veu a morte, por un home debe vir a resurrección dos mortos. Que así como en Adán morren todos, así en Cristo todos serán vivificados 6.
A vida de Cristo é vida nosa, segundo o que lles prometera aos seus Apóstolos, o día da Última Cea: Calquera que me ama, observará os meus mandamentos, e o meu Pai amarao, e viremos a el, e facemos mansión dentro del 7. O cristián debe —polo tanto— vivir segundo a vida de Cristo, facendo seus os sentimentos de Cristo, de xeito que poida exclamar con san Paulo, non vivo ego, vivit vero in me Christus8, non son eu o que vive, senón que Cristo vive en min.
Documento impreso desde https://escriva.org/gl/es-cristo-que-pasa/103/ (14-12-2025)