Non quero rematar sen unha última reflexión. O cristián ao facer presente a Cristo entre os homes, sendo el mesmo ipse Christus, non trata só de vivir unha actitude de amor, senón de  dar a coñecer o Amor de Deus, por medio dese seu amor humano.

Xesús concibiu toda a súa vida como unha revelación dese amor: Filipe, respondeulle a un dos seus discípulos, quen me ve a min ve tamén ao Pai³⁵. Seguindo esa ensinanza, o apóstolo Xoán invítalles aos cristiáns a que, xa que coñeceron o amor de Deus, o manifesten coas súas obras. Queridísimos, amémonos os uns aos outros, porque a caridade procede de Deus; e todo aquel que ama, é fillo de Deus e coñece a Deus.

Quen non ten ese amor non coñece a Deus: posto que Deus é amor. Nisto se demostrou o amor de Deus cara a nós, en que enviou o seu Fillo unixénito ao mundo, para que por El teñamos a vida. E nisto consiste o seu amor, que non é porque nós amásemos a Deus, senón que El nos amou primeiro a nós, e enviou o seu Fillo a ser vítima de propiciación polos nosos pecados. Queridos, se así nos amou Deus, tamén nós debemos de amarnos os uns aos outros³⁶.