Os pais educan fundamentalmente coa súa conduta. O que os fillos e fillas buscan no seu pai e na súa nai non son só coñecementos máis amplos cós seus ou consellos máis ou menos atinados, senón algo de maior categoría: un testemuño do valor e do sentido da vida encarnado nunha existencia concreta, confirmado en diversas circunstancias e situacións que se suceden ao longo dos anos.

Se tivese que dar un consello aos pais, daríalles sobre todo este: que os vosos fillos vexan —o ven todo desde nenos, e xulgan: non vos fagades ilusións— que procurades vivir de acordo coa vosa fe, que Deus non está só nos vosos beizos, que está nas vosas obras; que vos esforzades por ser sinceros e leais, que vos queredes e que os queredes de veras.

É dese xeito como mellor contribuiredes a facer deles cristiáns verdadeiros, homes e mulleres íntegros capaces de afrontar con espírito aberto as situacións que a vida lles depare, de servir aos seus concidadáns e contribuír á solución dos grandes problemas da humanidade, de levar o testemuño de Cristo onde se atopen máis tarde, na sociedade.