86Toda a Trindade está presente no sacrificio do Altar. Por vontade do Pai, cooperando o Espírito Santo, o Fillo ofrécese en oblación redentora. Aprendamos a tratar á Trindade Bea-tísima, Deus Un e Trino: tres Persoas divinas na unidade da súa substancia, do seu amor, da súa acción eficazmente santificadora.

Inmediatamente despois do lavabo, o sacerdote invoca: recibe, Santa Trindade, esta oblación que che ofrecemos en memo-ria da Paixón, da Resurrección e da Ascensión de Xesucristo, Noso Señor¹⁵. E, ao final da Misa, hai outra oración de acendido aca-tamento ao Deus Un e Trino: Placeat tibi, Sancta Trinitas, obsequium servitutis meae... que che sexa agradable, oh Trinda-de Santísima, o tributo da miña servidume; dispón que o sacrificio que eu, aínda que indigno, ofrecín á túa Maxestade, mereza aceptación; e pídoche que, pola túa misericordia, sexa este un sacrificio de perdón para min e para todos polos que o ofrecín¹⁶.

A Misa —insisto— é acción divina, trinitaria, non humana. O sacerdote que celebra serve ao designio do Señor, prestando o seu corpo e a súa voz: pero non obra no seu propio nome, senón in persona et in nomine Christi, na Persoa de Cristo, e no nome de Cristo.

O amor da Trindade aos homes fai que, da presenza de Cristo na Eucaristía, nazan para a Igrexa e para a humanidade todas as grazas. Este é o sacrificio que profetizou Malaquías: desde o abrente ata o ocaso é grande o meu nome entre as xentes; e en todo lugar ofrécese ao meu nome un sacrificio fumegante e unha ofrenda pura¹⁷. É o sacrificio de Cristo, ofrecido ao Pai coa cooperación do Espírito Santo: oblación de valor infinito, que eterniza en nós a Redención, que non podían acadar os sacrificios da Antiga Lei.