726
Toen je die menselijke vertroostingen kwijt was geraakt, ben je achtergebleven met een gevoel van verlatenheid, met een gevoel alsof je aan een draad boven de donkere leegte van een afgrond hing. - En je geschreeuw en hulpgeroep schenen door niemand te worden gehoord.
Deze verlatenheid heb je echt verdiend. Wees nederig. Zoek niet jezelf, noch je gemak; houd van het Kruis, want het is te weinig om het alleen maar te dragen. De Heer zal je gebed verhoren. - En je zinnen zullen tot rust komen. - Je gewonde hart zal helen. - En je zult vrede hebben.
Onderwerpen
Dit punt in een andere taal
Document afgedrukt van https://escriva.org/nl/camino/726/ (14-1-2025)