A co przeciwstawia się pokorze, temu dobremu ubóstwieniu? Pycha. Ona jest tym grzechem głównym, który prowadzi do złego ubóstwienia. Pycha sprawia, że dajemy posłuch, chociażby tylko w rzeczach drobnych, podszeptowi szatana, za którym poszli nasi prarodzice: Otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. W Piśmie świętym czytamy także, że źródłem pychy człowieka jest odstępstwo od Pana. Ta wada, gdy się już raz zakorzeni, ogarnia całe życie człowieka, stając się w końcu tym, co święty Jan nazywa superbia vitae, pychą żywota.

Pycha? Duma? Z czego? Pismo święte demaskuje tę postawę jako jednocześnie śmieszną i tragiczną. Z czego się pysznisz, skoro jesteś prochem? Jeszcze za życia wyrzucasz swe wnętrzności. Mała choroba, uśmiecha się lekarz, a ten, kto dzisiaj jest królem, jutro umiera.