Getsemaniko otoitza
Egizue otoitz, tentaldian sar ez zaitezten. –Eta Pedrok lo hartu zuen. –Baita gainerako Apostoluek ere. –Zuk ere lo hartu zenuen, adiskidetxo…, eta ni, berriz, beste Pedro loti izan nauzu.
Jesus, bakarrik eta goibel, minez dago, lurra bere odolez blaituz.
Lur gogorrean belauniko, otoitzean dihardu… Negar dagi zugatik… eta nigatik, gizonen bekatuen zamapean.
Pater, si vis, transfer calicem istum a me. –Aita, Zuk nahi baduzu, ken ezazu nigandik kaliza hau… bainan ez bedi nire nahia egin, sed tua fiat, zurean baizik.
Zeruko Aingeru batek kemen-arnasa ematen dio. –Jesus azken larritan dago. –Eta prolixius, gero eta gehiago otoitzean dihardu… –Lotan gaudenongana hurbiltzen da: jaiki zaitezte eta egin otoitz, esaten digu, berriz tentaldian eror ez zaitezten (Lk 22, 46).
Judas saltzaileak musu bat. –Pedroren ezpatak diz-diz egin du gauean. –Jesusek honela dio: Lapur betengana bezala al zatozkidate? (Mk 24, 48).
Ikarati hutsak gara. Urrundik jarraitzen diogu, baina esna eta otoitz eginez. –Otoitz… Otoitz…
Documento imprimido desde https://escriva.org/eu/santo-rosario/6/ (2024-10-11)