Zestawienie punktów
Pokora Jezusa: a z jakim wstydem muszę przyznać, że w przeciwieństwie do Niego ja, który jestem pyłem i gnojem, tyle razy swoją pychę ukrywałem pod płaszczykiem godności, sprawiedliwości…! — I przez to ile okazji do naśladowania Mistrza straciłem lub ilu nie wykorzystałem, ponieważ nie przyjąłem ich w sposób nadprzyrodzony.
Jezu, jeśli jest we mnie coś, co Ci się nie podoba, powiedz mi to, bym razem z Tobą mógł to wykorzenić.
Pierwsi apostołowie, kiedy Pan ich wezwał, znajdowali się przy starej łodzi i przy porwanych sieciach, naprawiając je. Pan powiedział im, by poszli za Nim, a oni statim — natychmiast — relictis omnibus — zostawili wszystko — wszystko! — i poszli za Nim…
A czasami dzieje się tak, że my — którzy pragniemy ich naśladować — nie potrafimy porzucić wszystkiego i zostaje nam w sercu jakieś przywiązanie, jakiś błąd w naszym życiu, z którym nie chcemy zerwać, by ofiarować to Bogu.
— Czy przebadasz dogłębnie swoje serce? — Nie powinno w nim zostać nic, co nie należałoby do Niego; jeśli tak nie jest, to znaczy, że nie kochamy Go — ani ty, ani ja — jak należy.
Nasze życie, życie chrześcijan, powinno być właśnie takie zwyczajne: mamy się starać codziennie wykonywać dobrze te same rzeczy, które należą do naszych obowiązków, realizować w świecie swoje boskie posłannictwo, wykonując drobne powinności każdej chwili. — A raczej: starając się je wykonywać, gdyż czasami nam się nie uda i — kiedy zapadnie noc — przy rachunku sumienia będziemy musieli powiedzieć Panu: Nie ofiaruję Ci dzisiaj cnót; dziś mogę Ci ofiarować jedynie swoje wady, lecz z pomocą Twojej łaski zostanę w końcu nazwany zwycięzcą.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/26992/ (17-04-2025)