19

Powinniśmy zdobyć dla Chrystusa wszystkie szlachetne wartości ludzkie: wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym — to bierzcie pod rozwagę34. Każdą rzeczywistość, która pojawi się w życiu ludzi, musimy prowadzić natychmiast do Boga, odkrywając jej Boży sens. Dlatego, jak powtarzałem Wam tyle razy, trzeba, żebyście nigdy nie tracili nadprzyrodzonego sposobu patrzenia. A cokolwiek mówicie lub czynicie, wszystko [niech będzie] w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego35.

Zawsze będąc w doczesnych strukturach, zawsze będąc na bieżąco, nigdy nie będziecie potrzebowali - jak to się dziś mówi - aggiornamento, ponieważ zawsze będziecie tą wyrozumiałą i odpowiedzialną nadzieję dla świata w każdym czasie, zawsze domagając się uznania wartości wolności i godności osoby, zawsze z pragnieniem jedności i miłości w tej służbie.

Pan zechciał, żebyśmy naszym powołaniem wyrażali ową optymistyczną wizję stworzenia, ową miłość do świata, która tętni w chrześcijaństwie. Nigdy nie powinno zabraknąć nadziei — ani w Waszej pracy, ani w Waszym staraniu o budowę doczesnego społeczeństwa. Chociaż równocześnie jako uczniowie Chrystusa, którzy ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami36, starajcie się utrzymać poczucie istnienia grzechu i konieczności hojnego wynagradzania za niego, wobec fałszywego optymizmu tych, którzy jako wrogowie krzyża Chrystusowego37, wszystko sprowadzają do postępu i ludzkiej energii.

Popełniają oni wielki grzech zapomnienia o grzechu. Niektórzy uważają nawet, że usunęli już grzech z pola widzenia. Nie biorą pod uwagę, że częścią odkupieńczej ekonomii jest to, że ziarno pszenicy, aby przynieść owoc musi zostać wrzucone w ziemię i obumrzeć38. Ich losem — zagłada, ich bogiem — brzuch, a chwała — w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone w podobne do swego chwalebnego ciała tą mocą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować39.

Przypisy
34

Quaecumque sunt vera, quaecumque pudica, quaecumque iusta, quaecumque sancta, quaecumque amabilia, quaecumque bonae famae, si qua virtus, si qua laus disciplinae, haec cogitate (Flp 4, 8).

35

Omne, quodcumque facitis in verbo aut in opere, omnia in nomine Domini Iesu Christi, gratias agentes Deo et Patri per ipsum (Kol 3, 17).

36

Qui autem sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis, et concupiscentiis (Ga 5, 24).

37

Multi enim ambulant, quos saepe dicebam vobis (nunc autem et flens dico) inimicos crucis Christi (Flp 3, 18).

38

Por. J 12, 24.

39

Quorum finis interitus: quorum Deus venter est: et gloria in confusione ipsorum, qui terrrena sapiunt. Nostra autem conversatio in caelis est: unde etami Salvatorem expectamus Dominum rostrum Iesum Christum, qui reforma bit Corpus humilitatis nostrae, configuratum corpori claritatis suae, secundum operationem qua etami possit subiicere sibi omnia (Flp 3, 19-21).

Ten punkt w innym języku