28

Chrystus na szczycie każdej ludzkiej działalności

Ileż oczekuje Pan od Waszej nieustannej pracy, pełnej nadziei i pełnej entuzjazmu — chociaż często bez złudnego uczuciowego entuzjazmu — przy którego pomocy próbujecie chrystianizować wszystkie zajęcia świata: stawiać Chrystusa na szczycie każdej ludzkiej działalności!

Praca ta jest szczególnie właściwa dla moich synów, a także dla moich córek supernumerarii, tak raźnie — niekiedy bardziej niż mężczyźni — niosących sól i światło Chrystusa do środowisk, w których się poruszają; w domu i w świecie relacji społecznych i w wykonywaniu najróżniejszych zawodów.

Przeczytajcie ponownie ten fragment Starego Testamentu, w którym Judyta zmienia wolę ludu i jego przywódców, gotowych poddać miasto wrogim armiom. I usłyszała — mówi święty tekst — złe słowa ludu przeciw naczelnikowi… Usłyszała też Judyta wszystkie słowa, jakie wygłosił do nich Ozjasz, przysięgając im, że po pięciu dniach wyda miasto Asyryjczykom. Posłała więc swoją niewolnicę, zarządzającą wszystkimi jej dobrami, i poprosiła Chabrisa i Charmisa, starszych w jej mieście. I przyszli do niej, a ona im rzekła: «Posłuchajcie mnie, naczelnicy mieszkańców Betulii! Niesłuszna jest wasza mowa, którą dziś wygłosiliście do narodu… Kim wy właściwie jesteście, że w dniu dzisiejszym wystawiliście Boga na próbę i postawiliście siebie ponad Boga między synami ludzkimi? Wy teraz doświadczacie Wszechmogącego Pana i dlatego nigdy nic nie zrozumiecie»59 Energiczne i odważne upomnienie, które jest przykładem tego, co może zrobić obdarzona nadprzyrodzoną odwagą kobieta, wierna swojemu sumieniu, aby wpłynąć na bieg życia publicznego - zwykle po cichu, dyskretnie i bardzo skutecznie - w obronie interesów Chrystusa. Nie przestawajcie rozważać również męstwa Najświętszej Maryi Panny i owych świętych niewiast, które pozostały prawe i zdecydowane u stóp krzyża, kiedy uciekli mężczyźni, w porze powszechnego tchórzostwa.

Moje córki i moi synowie, jeżeli będziecie zachowywać tego dobrego ducha, będzie można odnieść do Was dzisiaj to, co księga Dziejów Apostolskich mówi o Apostołach Jezusa: Wiele znaków i cudów działo się wśród ludu przez ręce Apostołów60. Będą to — te Wasze — cuda pozbawione rozgłosu, ale bądźcie pewni, że będą to prawdziwe cuda.

Przypisy
59

Haec itaque cum audisset, quoniam Ozias promisisset quo transacto Quito die trade ret civitatem, misit ad presbyteros Chabri et Charmi. Et venerunt ad illam, et dixit illis: quod est hoc verbum, in quo consensit Ozias, ut tradat civitatem Assyriis si intra quinque dies non venerit vobis adiutorium? Et qui estis vos, qui tentatis Dominum? Non est iste sermo, qui misericordiam provocet, sed potius qui iram excitet, et furorem ascendat. Posuistis vos tempus miserationis Domini, et in arbitrium vestrum, diem constituistis ei (Jdt 8, 9-13).

60

Per manus autem Apostolorum fiebant signa, et prodigia multa in plebe. Et erant unanimiter omnes in porticu Salominis (Dz 5, 12).

Ten punkt w innym języku