Zestawienie punktów

Wychodzę z siebie, żeby moi młodsi bracia mogli “miękko stąpać”, jak ksiądz nam mówi. Tyle radości jest w tym trudzie!

Inny człowiek wiary napisał mi: “Kiedy z konieczności jest się odizolowanym, doskonale odczuwa się pomoc braci. Zważywszy, że teraz wszystko muszę znosić «sam», myślę często, że gdyby nie owo «towarzyszenie sobie nawzajem z daleka» — błogosławiona komunia świętych! — nie potrafiłbym zachować optymizmu, który mnie wypełnia”.

Nie zapominaj, że czasami potrzebujemy mieć obok siebie uśmiechnięte twarze.

To prawda: nie jesteśmy nic warci, jesteśmy niczym, nic nie potrafimy, nic nie posiadamy. A przy tym pośród codziennej walki nie brakuje przeszkód, pokus… Lecz “radość” twoich braci rozwieje wszystkie trudności, gdy tylko do nich dołączysz, ponieważ zobaczysz wówczas, jak mocno opierają się na Nim: Quia Tu est Deus fortitudo mea — bo Ty, Panie, jesteś naszą mocą.