Szczerość
Kto ukrywa pokusę przed swoim kierownikiem duchowym, dzieli swój sekret z diabłem. — Stał się przyjacielem nieprzyjaciela.
Kurz, który powstał po twoim upadku, zaślepia cię i sprawia, że dręczysz się myślami, które chcą cię pozbawić pokoju. — Czy szukałeś ulgi we łzach przed Panem i w poufnej rozmowie z bratem?
Szczerość: wobec Boga, wobec kierownika duchowego, wobec twoich braci, ludzi. — W ten sposób będę pewien, że wytrwasz.
Sposób na szczerość i prostotę…? Posłuchaj i zastanów się nad tymi słowami Piotra: Domine, Tu omnia nosti… — Panie, Ty wszystko wiesz!
Co mam powiedzieć? — pytasz mnie, gdy zaczynasz otwierać swoją duszę. I odpowiadam ci ze spokojnym sumieniem: to, o czym nie chciałbyś, aby się dowiedziano.
Wady, które dostrzegasz u innych, są może twoimi wadami. Si oculus tuus fuerit simplex… — Jeśli twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Co więcej: “Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku?”. — Zrób rachunek sumienia.
Wszyscy musimy uważać na brak obiektywizmu, ilekroć chodzi o ocenę własnego postępowania. — Ty też.
Zgoda, mówisz “prawie” całą prawdę… A więc nie jesteś prawdomówny.
Uskarżasz się… I powtarzam to nadal ze świętą nieustępliwością: uskarżasz się… ponieważ tym razem dotknąłem tam, gdzie cię boli.
Zrozumiałeś, na czym polega szczerość, skoro mi piszesz: “Staram się przyzwyczaić do nazywania rzeczy po imieniu, a przede wszystkim do tego, by nie szukać określeń na to, co nie istnieje”.
Pomyśl dobrze: bycie przejrzystym polega bardziej na tym, żeby nie zasłaniać, niż na pragnieniu, by rzeczy stały się widzialne… Chodzi o to, żeby pozwolić na dostrzeżenie przedmiotów znajdujących się na dnie naczynia, a nie silić się na to, by uczynić widzialnym powietrze.
Obyśmy postępowali zawsze w taki sposób, w obecności Boga, aby nie mieć nic do ukrycia przed ludźmi.
Skończyły się udręki… Odkryłeś, że szczerość wobec kierownika duchowego z zadziwiającą łatwością naprawia krzywdy.
Jakiż błąd popełniają rodzice, nauczyciele, kierownicy… którzy wymagają absolutnej szczerości, a kiedy się im ukaże całą prawdę, przerażają się!
Czytałeś w słowniku synonimy słowa “nieszczery”: “dwulicowy, podstępny, fałszywy, obłudny, przewrotny”… — Zamknąłeś książkę, prosząc Boga, aby te określenia nigdy nie stosowały się do ciebie, i postanowiłeś doskonalić się jeszcze bardziej w nadprzyrodzonej i ludzkiej cnocie szczerości.
Abyssus abyssum invocat… — Przepaść woła inną przepaść, już ci to przypomniałem. Słowa te dokładnie opisują postępowanie kłamców, hipokrytów, renegatów, zdrajców: skoro są niezadowoleni z własnego postępowania, ukrywają przed innymi swoje szachrajstwa, aby posuwać się do jeszcze gorszych rzeczy, i tak tworzą przepaść między sobą a bliźnimi.
Tota pulchra es Maria et macula originalis non est in te! — Cała piękna jesteś, Maryjo, i zmazy pierworodnej nie ma w Tobie! — wyśpiewuje radośnie liturgia. Nie ma w Niej najmniejszego cienia obłudy: codziennie modlę się do naszej Matki, abyśmy umieli otwierać dusze w kierownictwie duchowym, aby światło łaski oświecało całe nasze postępowanie! — Jeżeli będziemy Ją o to błagać, Maryja uprosi dla nas odwagę szczerości, abyśmy bardziej zbliżyli się do Trójcy Przenajświętszej.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/surco/szczerosc/ (04-12-2024)