Inny człowiek wiary napisał mi: “Kiedy z konieczności jest się odizolowanym, doskonale odczuwa się pomoc braci. Zważywszy, że teraz wszystko muszę znosić «sam», myślę często, że gdyby nie owo «towarzyszenie sobie nawzajem z daleka» — błogosławiona komunia świętych! — nie potrafiłbym zachować optymizmu, który mnie wypełnia”.