Scrupules
Werp de scrupules van je af, die je van de vrede beroven. - Wat de ziel van haar vrede berooft, komt niet van God.
Wanneer God bij je komt, zul je de waarheid bemerken van de groet: Vrede geef Ik u…, vrede laat Ik u…, de vrede zij met u… En dit zelfs te midden van de tegenspoed.
Nog steeds scrupules! - Spreek erover in eenvoud en duidelijkheid met je geestelijke leidsman.
Gehoorzaam… en maak het van Liefde overlopende Hart van de Heer niet kleiner.
Droefheid, neerslachtigheid. Dat verwondert me niet: het is de stofwolk die je val heeft doen opwaaien. Maar genoeg daarover! Dreef de wind van de genade deze wolk niet al lang weg?
Bovendien, als je die droefheid niet van je afzet, zou die wel eens een dekmantel van je hoogmoed kunnen zijn. - Dacht je soms dat je volmaakt was en boven elke zonde verheven?
Ik verbied je, er nog verder over na te denken. - In plaats daarvan prijs God, die het leven in je ziel heeft doen wederkeren.
Denk niet meer aan je val. - Deze gedachte drukt op je als een loden last, als een stenen plaat en kan gemakkelijk aanleiding geven tot nieuwe bekoringen. - Christus heeft je vergeven, vergeet de oude mens.
Word niet moedeloos. - Ik heb je zien vechten…: je nederlaag van vandaag is een oefening voor de uiteindelijke overwinning.
Je hebt je goed gedragen… ofschoon je zo diep gevallen bent. - Je hebt je goed gedragen, omdat je je vernederd hebt, omdat je de dingen hebt rechtgezet, omdat je jezelf weer hoop hebt gegeven, en die hoop bracht je weer tot de Liefde. - Kijk me niet zo stomverbaasd aan: je hebt je goed gedragen! - Je bent van de grond opgestaan: surge, sta op, galmde de machtige stem opnieuw, et ambula, en wandel: en nu aan de slag!
Document afgedrukt van https://escriva.org/nl/camino/scrupules/ (10-11-2024)